Bo to bardzo ważna rzecz, żeby zdrowe zęby mieć ;)

Wizyta u dentysty przebiegła, jak można było się spodziewać, dość nerwowo :) Ania, z początku zainteresowana stolikiem z zabawkami, po wejściu do gabinetu i usadzeniu na fotelu (w objęciach mamusi rzecz jasna), zaczęła odczuwać jakiś nieokreślony niepokój. Zacisnęła szczęki, przybrała minę pokerzysty i za nic nie dała się namówić do otworzenia japy i pokazania ząbka.

Pani doktor, młoda i przemiła, usiłowała jej przemówić do rozumu, starała się tak bardzo, że aż mi się zrobiło jej żal (pani dr, nie Anki ;) ) Zasugerowałam więc, żeby zamiast tracić czas na przemowy, które, jak widać, trafiają w próżnię, zastosować metody hitlerowskie, czyli otwarcie paszczy przemocą.

Trzymałam Ani kopytka między nogami, jedną ręką blokowałam jej ręce a drugą trzymałam głowę. Dziecina broniła się dzielnie, wyła jak syrena przeciwmgielna, ale pani dr sprawnie i szybko, z narażeniem palców co chwila przygryzanych, zalapisowała spróchniały ząb.

Wychodząc z gabinetu byłam mokra :) Już myślałam, że problem za nami, ale czekało mnie zaskoczenie - lapis trzeba zakładać 3 razy w odstępach tygodniowych... Takim oto sposobem w ten czwartek czeka nas powtórka. Arrrrrghhhh...