Wieczór

Zapnij pasy, zagubiona, bo noc już się zbliża. Przygotuj się na skoki z koszmaru w koszmar i godziny w ciemności, kiedy leżysz, wpatrując się w pełznące ślimaczo wskazówki zegara a lęk oblepia cię jak pajęczyna i wiesz, że znikąd pomocy. Uzbrój się, bo walka będzie długa a i tak wstaniesz pokonana.

Siedzi

Matju usiadł samodzielnie po raz pierwszy w życiu. Jakieś pół godzinki temu.

Wystartował z takiej pozycji:

Niespodziewanie gibnął się w tył i nogi wyskoczyły mu do przodu.

Teraz pozostało już tylko utrzymać równowagę :)

Nowa perspektywa jest wybitnie zajmująca.

Kobiety

Coś w tym jest.

Zmęczenie

Kompletna, bezlitosna padaka. Przesilenie wiosenne? Mam ochotę spać cały dzień, niestety, dzieci nie chcą współpracować i nieustannie domagają się obsługi. Matju w nocy budzi się systematycznie co godzina i wstaje o 4 rano. Boję się poruszyć w łóżku, żeby go nie zbudzić, śpię więc poskręcana w paragraf, ledwie mogąc oddychać, wciśnięta między małżonka i synka (synek oczywiście zajmuje swoją niedużą osóbką 3/4 powierzchni łóżka wielkości 180/230). Wstając rano, czuję się jak ofiara pobicia ;)

Matju rośnie, cały czas próbuje raczkować, ciągle bez sukcesów. Nadal przewraca się po podłodze jak mały, tłuściutki niedźwiadek. Chętnie wciąga słoikowe jedzenie, ale tylko słodkie - owoce i desery. Zupami demonstracyjnie gardzi i pluje. Za to całkiem sprawnie pożera buły:

Niepozbieranie

Jestem, jestem. Tylko, że nieogarnięta. Rzekłabym - w wielu bardzo nieporządnie rozsypanych kawałkach. Usiłuję poskładać siebie samą jak puzzle, ale większości części nie mogę się doszukać ;)

Młody nie ma egzystencjalnych problemów i czuje się znakomicie:

Starszaczki takoż.
Pcham swoje życie do przodu, głównie z przyzwyczajenia, bez wielkiego przekonania i świadomości kierunku.