Szkoła

Nowy rok szkolny, nowy poziom zmęczenia :) Do codziennych obowiązków dochodzi podwójna wycieczka do szkoły i z powrotem. I lekcje, odrabiane w towarzystwie wyjącego Matju, który bardzo chce siostrze pomagać, więc wyrywa jej wszystko z rąk. Pierwsza praca domowa już za nami, kolejnej spodziewam się dzisiaj.
Nawet marudzić nie mam siły a to już bardzo niedobrze, znaczy, że życia w sobie nie mam ;)
Pompuję w siebie kofeinę litrami, przez co cierpię na stany lękowe. Ale kiedy nie pompuję kofeiny, padam na pysk od razu po wstaniu z łóżka. Sytuacja patowa.

Na bardziej optymistyczną nutę - Matju nadal śpi osobno. Zaczynam przywykać do tego luksusu, kości jakby mniej mnie bolą, w łóżku więcej miejsca. Oczywiście Młody jest na podsłuchu i bywa, że w środku nocy należy galopem popędzić do niego i go uspokajać zanim się wybudzi. Ale to w sumie drobiazg, nie zdarza się częściej niż dwa razy w ciągu jednej nocy.

Plan "Mniej Rzeczy W Domu" wciąż w realizacji. Wyrzucam, oddaję. Dziś zapakowałam 8 worków ubrań do oddania oraz dwa kartony do schowania w piwnicy (moze jeszcze kiedyś schudnę do rozmiaru 38, kto to wie...). Czuję się usatysfakcjonowana tudzież spełniona, zaraz zabieram się za buty.

Przy okazji porządków znalazłam swój pamiętnik z czasów kiedy pracowałam na etacie w dużej firmie. Przejrzałam go i nawał depresji wylewający się z kartek po prostu mnie udusił. Nie dałam rady przeczytac ani jednej notki do końca. Już zapomniałam, jaka byłam wtedy nieszczęśliwa. Ale dzięki temu odkryciu łatwiej mi pogodzić się z otaczającą rzeczywistością :) W porównaniu z tamtym okresem, moje obecne życie to błoga sielanka.
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Siedzenie w domu, okazuje się, wcale nie jest takie złe :P