Z cyklu: wypadki roztrzepanej matki

Po południu Matju zasnął. Odetchnęłam z ulgą i pośpieszyłam do lodówki, skrzepić się kanapką z pasztetem i szklaneczką Pepsi, ewentualnie dwiema. Chciałam przestawić słoik, ręka mi drgnęła, słoik spadł i roztrzaskał się na podłodze, po drodze dezintegrując jedną ze szklanych półek w lodówce.
Westchnęłam, pozbierałam szklane odłamki, wrzuciłam do kosza, pozmywałam podłogę i postarałam się zapomnieć o tym zdarzeniu (przynajmniej do wieczora, kiedy to wróci Małżonek i dobitnie mi powie co sądzi o mojej sprawności manualnej i koordynacji ruchów).
Zapominanie wyszło mi bardzo dobrze, tak dobrze, że udało mi się kompletnie zignorować wystającą z kosza bardzo długą, szklaną drzazgę z rozbitej półki...
Niedawno sprzątałam po kolacji. Chciałam wyrzucić jakieś pudełko do śmieci, ale ewidentnie się nie mieściło. Docisnęłam więc zawartość kosza dłonią... nadziewając ją przy okazji energicznie na to szklane coś, co stamtąd wystawało...
Powiadam Wam, w jednej sekundzie pojęłam co oznacza wyrażenie "trysnęła krew". Zanim w ogóle zorientowałam się co się stało i skąd ten ból, wokół kosza stała już całkiem pokaźna czerwona kałuża ;) A zanim wsadziłam rękę pod kran, żeby ją opłukać i oszacować rozmiar zniszczeń, ufarbowałam jeszcze na czerwono dużą część podłogi i zlew ;)
W życiu nie powiedziałabym, że ranka wielkości 1 cm kwadratowego może aż tak, że się tak wyrażę, broczyć ;)
Przestraszyłam sąsiadów, do których udałam się po pomoc w wykonaniu opatrunku, albowiem lewą ręką nie byłam w stanie wiele dokonać ;) Opędzałam się od Matju, który chciał nie wiadomo czego oraz Ani, która chciała drugą kolację. Posprzątałam rzeźnię w kuchni.
Poproszę o koniec tego wesołego dnia ;)