Szklany klosz

"Dla człowieka siedzącego pod szklanym kloszem, znieczulonego na wszystko, zatrzymanego w rozwoju jak embrion w spirytusie, całe życie jest jednym wielkim, złym snem."

Sylvia Plath "Szklany klosz"

Noc sklecona z koszmarów, przeplatanych atakami paniki. Dusiłam się, szkoda, że mało skutecznie. Na kilka minut przestałam widzieć, to już drugi raz doświadczam takiej atrakcji, ciekawe co to może być.

Dziś też się duszę. Nienawiścią do całego świata, ślepą furią i chęcią mordobicia.